Bolt był dobrym wilkiem i martwił się o dobro Kim, która była jego przyjaciółką. Mimo wszystko ulżyło mi, gdy powiedział, że ma już partnerkę.
- Dobrze, będę. - powiedziałem. Bolt uśmiechnął się. Zamierzał wyjść z jaskini. - Ehem...
- Tak? - zapytał.
- Może jeszcze nas kiedyś odwiedzisz? Może z Carlą? - zapytałem. Basior uśmiechnął się szeroko.
- Tak, a po za tym, to nieźle gotujesz, kuchareczko. - zawołał. Przyjaciel Kim zaczął się śmiać.
- Cześć. - krzyknąłem. Wilk machnął do mnie łapą. Ruszył biegiem do swojej jaskini. Opadłem na ziemię, głośno wypuszczając powietrze. Naprawdę myślałem, że mnie nie polubi, a jednak.
Po kilku minutach wróciła Kim, a ja wciąż siedziałem na ziemi. Zerknęła na mnie lekko przerażona.
- Coś poszło nie tak? - zapytała zdenerwowana.
- Nie, nie wszystko dobrze. - powiedziałem szybko. Kim zmrużyła oczy.
- Na pewno?
- Tak, tylko myślałem, że kiedy przypiął mnie do ściany, to naprawdę będzie chciał mnie zabić. - wyjąkałem. Kim zaczęła głośno się śmiać. Uśmiechnąłem się do siebie. Udało mi się kolejny raz ją rozweselić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!