- Kochałeś kiedyś? - zapytałem z wyrzutem.
- Nie. - odparł Daniel. - Ale...
Nie dałem mu skończyć:
- No właśnie, więc skąd możesz wiedzieć, co czuje wilk, który był szczęśliwym mężem i ojcem, a teraz jedynymi pamiątkami, które mu pozostały po córkach oraz żonie są: list dający nadzieję i dwójka dorosłych synów, a także wspomnienia chwil z nimi spędzonych?! - wybuchnąłem.
Gdy tylko wypowiedziałem te słowa, Ian rzucił na mnie szybkie, wściekłe spojrzenie i skierował się w kierunku którejś z wader.
Daniel długo za nim patrzył, po czym rzekł:
- Widzisz, on też stracił swoją miłość i jakoś sobie radzi. Szuka następnej.
- Tak, ale...
<Daniel, kontynuuj, proszę.>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!