- Nagle panna Riven się tym zainteresowała? - wyszczerzyłam kły w ironicznym uśmiechu - Bo lubię zabijać wilki twojego pokroju
- Mojego? - spytała, robiąc krok do tyłu
- Tak, twojego. - odparłam przybliżając się do niej
- To znaczy jakie? - odzyskała pewność, przynajmniej na tą chwilę - Towarzyskie? Ciekawskie? Waleczne?
- Ty waleczna? - zaśmiałam się - Nie rozśmieszaj mnie, jeżeli już to tchórzliwa.
Wpatrywała sie we mnie z wyrzutem, strachem i zaciekawieniem.
- Taki pyszny kąsek... - rozmarzyłam się, wpatrując się w jej klatkę piersiową, która unosiła się i opadała - Ale aż za bardzo wkurzający - dodałam otrząsając się, i kierując wzrok na jej szyję - Chociaż...? Czuję już krew... taka pyszna, soczysta..., ale zatruta... - skrzywiłam się
- Zatruta?
- Tak, zatruta.
(Riven?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!