Słuchałam ich wymiany zdań z uwagą, co jakiś czas krzywiąc się z bólu. Gdy Rusty zgodził się iść, wtrąciłam się.
- Ginewro ? - spytałam.
- Tak, Jez ?
- Czy ja również mogłabym iść ?
Ginewra spojrzała na mnie i już miała coś powiedzieć, lecz nie dałam jej dojść do głosu.
- Tak, wiem że to niebezpieczne. Że właśnie oberwałam. Ale nie chcę, by inne wilki skończyły jak ja. Musimy pokazać ludziom że jesteśmy niebezpieczni, i żeby zostawili nas w spokoju, a nie ozdabiali naszymi skórami swoje podłogi. - powiedziałam i spojrzałam waderze prosto w oczy. Jednak odezwał się Rusty.
< Rusty ? Przepraszam że tak długo ;/ >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!