Od Lessy - C.D. opowiadania Max'a ''Łąka... ale jaka?''

Nie wiem dlaczego, ale dzisiaj miałam ogromną wenę na komponowanie. Szybko wybiegłam z jaskini z zeszytem w pysku. Usiadłam pod jednym z ogromnych drzew a słowa same zaczęły przelewać się z mojej głowy na kartkę:

Wiedziesz życie.

I tak z dnia na dzień. Nic nie może pójść źle.

Pojawiają się blizny, wciąż zmieniają tę grę.

Uczysz się grać ostro.

I wiem, że chciałbyś więcej.

Wiem, że próbujesz.

Wierzę, że wiesz już o tym

że to właśnie ten czas.

Ref:

Cały świat patrzy, jak powstajesz.

Cały świat bije teraz dla ciebie

Całe Twe życie miga przed tobą.

A wszystko w tej chwili, co pełna zmian.

Na co jeszcze czekasz?

O co wiecznie walczysz?

Czas wiecznie wymyka ci się.

I cały świat patrzy.

Tak, cały ten świat patrzy.

Na ciebie, gdy powstajesz

Tworzysz mury, by móc burzyć je,

Tego właśnie trzeba.

Ocalałeś.

Odnalazłeś się.

i to nigdy nie zginie.

I wiem, że chciałbyś więcej.

Wiem, że próbujesz.

Wierzę, że wiesz już o tym

że to właśnie ten czas.

Ref:

Cały świat patrzy, jak powstajesz.

Cały świat bije teraz dla ciebie

Całe Twe życie miga przed Tobą.

A wszystko w tej chwili, co pełna zmian.

Na co jeszcze czekasz?

O co wiecznie walczysz?

Czas wiecznie wymyka Ci się.

I cały świat patrzy.

Tak, cały ten świat patrzy.

Na ciebie, gdy powstajesz.

Poświęcasz się - to męczy Cię, lecz wszystko ma swój cel.

Udało się.

Znów powstajesz, sięgasz w dal. Każdym uczynionym krokiem

Zapłaciłeś cenę.

I cały świat patrzy.

Tak, cały ten świat patrzy.

Na ciebie, gdy powstajesz.

Na co jeszcze czekasz?

O co wiecznie walczysz?

Czas wiecznie wymyka Ci się.

I cały świat patrzy.

Tak, cały ten świat patrzy.

Na ciebie, gdy powstajesz. 

Westchnęłam głęboko zadowolona z siebie. Wstałam z miejsca i powędrowałam... nie wiem gdzie. Po prostu szłam przed siebie. Przystanęłam na niewielkiej łące znajdującej się niedaleko za północno-zachodnią granicą naszej watahy. Tam dostrzegłam wilka, który z niewiadomego dla mnie powodu aż skakał z radosci. Postanowiłam podejsc do niego.
- Hej. - powiedziałam przyglądając się basiorowi. - Jestem Lessa. 
- A ja Max. - przedstawił się już uspokojony. - Co ciebie tutaj sprowadza ? - spytał lekko się usmiechając.
- Szczerze mówiąc to sama nie wiem. - powiedziałam wzruszając ramionami. - Po prostu łapy mnie tu przyniosły i tak oto jestem. Powiedz co cię tak ucieszyło ? - spytałam usmiechając się na wspomnienie kicającego Max'a.
- A skąd wiesz że jestem szczęscily ? - odpowiedział pytaniem.
- Max, nawet z daleka było widać twoje brykanie. - zasmiałam się.

<<Max ? xd>>