Od Kimary - C.D. opowiadania Aleksandra ''Nowy szczeniak''

   Zawstydziłam się, kiedy wkopałam Alexa w to bagno. Na szczęście wybawił go Gustaw, który wszedł na środek.

 - Moi drodzy, impreza powoli dobiega końca. - Powiedział, a wilki westchnęły smutno i udały się przed jaskinię. Niektórzy jeszcze tam tańczyli, ale już po chwili rozeszli się. Impreza została zakończona.

   Wodziłam wzrokiem wśród wychodzących wilków, szukając Aleksandra. Wreszcie go znalazłam. Podbiegłam do niego.

 - Alex! - Krzyknęłam.

 - Kimara? - Spytał lekko zniechęcony.

 - Chciałabym cię przeprosić. - Powiedziałam.

< Aleksander, nie mam weny... >