Zgodziłam się. Nagle jednak poszłam z powrotem do jaskini dla rannych, zostawiając Kovu przed nią.
- Ginewra! - Krzyknęłam wchodząc.
- Tak? - Spytała.
- Skoro miałam ten miecz w brzuchu, czy szczenię nie doznało urazów?
- Niestety jednak o to spytałaś... Westchnęła.
- Co mu będzie? - Spytałam ze łzami w oczach.
- Będzie mieć zaniki pamięci.
- Bałam się, że coś gorszego...
- Nie. A teraz idź odpocząć. - Gdy Ginewra to powiedziała, przypomniałam sobie o Kovu. Wybiegłam z jaskini.
- Już jestem. Wybacz... - Powiedziałam.
- To co, idziemy? - Zapytał.
- Tak. - Odparłam.
C.D.N.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!