- Nie martw się. - rzekłam, wstając. Kość zaczęła rozrywać moją delikatną skórę, przesuwając się z każdym moim ruchem. Nie mogłam teraz myśleć o tym bólu. Nie teraz! Kiedy wstałam jęknęłam cicho. - Azumo, powiesz jeszcze Alone o swoich uczuciach. - uśmiechnęłam się do niego.
- Co zamierzasz, ciociu? - zapytał bratanek cichym głosem. Spojrzałam na niego. Kiedy Seibu opuściła jego ciało, musiał naprawdę się zmęczyć. Wiedziałam, że to wszystko moja wina. To przeze mnie Seibu opętała Azumę, zginęły niewinne wilki, zabiłam Shout'a, Darkness'a i Klarę. Musiałam teraz trafić tam, gdzie moje miejsce - do wymiaru beta.
- Zakończę to co zaczęłam. Zamierzam zamknąć portal. - odparłam, ruszając chwiejnym krokiem w stronę portalu. Za sobą ciągnęłam krwisty ślad. Z każdym krokiem krew spływała po futrze, sklejając je i upadając na śnieg. Biała warstwa puchu wchłaniała czerwoną maź, jakby była jej spragniona.
- Nie pozwolę ci na to! - zawołał Azuma, usiłując wstać. Użyłam resztek mojej mocy, aby go unieruchomić na kilka sekund. Udało mi się to. Wystawiłam łapę za portal. Nie czułam podłoża. Po drugiej stronie nic nie było.
Nagle portal wessał moją łapę, odrywając ją od tułowia. Krew leciała jak z fontanny. Był to dla mnie szok. Za szybko traciłam krew. Oddychałam ciężko. Ból nie opuścił mnie ani na chwilę, aby go nie czuć weszłam głębiej. Posłałam uśmiech Azumie, zanim rozczłonkowałam się cała. Śmierc pochłonęła mnie w jednej chwili.
< Azuma? Co dalej? Jak chcesz możesz dać do dokończenia komuś innemu? ;3 >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!