Nie wiedziałem, jakim cudem mogliśmy skakać po czerwonych chmurach... Ale to było super. Skakaliśmy śmiejąc się jak szczeniaki. Zapamiętam to do końca życia, choć pewnie i tak będziemy mieli okazję to powtórzyć. Nagle Imagine niechcący przekręciła medalion i znów świat stał w swojej "pozycji".
- A...czy gdyby inni tu przyszli, widzieliby to? - spytała ciekawie towarzyszka.
- Oczywiście, że tak. Ale tylko ja wiem, jak tu przejść... Nikt inny tego nie wie, lepiej, by tak zostało. -rzekłem.
Wadera podeszła obok mnie.
- Ale powiesz mi gdzie to jest?
- Jasne. Ale piśnij tylko słówko... - pogroziłem. - ...a będzie źle.
- Okey, ale pobawmy się tu jeszcze. Tu jest cudownie. Najbardziej podobał mi się ten zielony strumyk! - zaśmiała się. - Co jeszcze można tu znaleźć? Coś magicznego...
- A czy same kolory tego zakręconego miejsca nie są magiczne? - zaśmiałem się. - Chodź, muszę pokazać ci jedno miejsce...
- Ech... znowu mam zamknąć oczy? - spytała z nutką ironii.
- No a jak! - wyszczerzyłem kły w uśmiechu.
- Niech ci będzie... - wadera zamknęła oczy i złapała mnie za łapę, by się nie przewrócić.
Kiedy dotarliśmy, usieliśmy na różowym klifie. Pod nami widniał jasno zielony Ocean, a na pomarańczowym niebie, ozdobionym czerwonymi chmurami wyginał się łuk kolorów, zwany tęczą. Kazałem Imagine otworzyć oczy.
<Imagine? Czy spędzimy noc w tym...świecie kolorów? :3>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!