Noc dawała mi osłonę. Do tego byłam niewidzialna. Mogłam ją znaleźć. Tą waderę, która uciekła mi ostatniej nocy. Jak ona śmiała do niego podejść?! Mój gniew przeszywał mnie do szpiku kości. Mój brat był tylko mój!
-*Uspokój się Dusk Shadow.*
-Nie!-krzyknęłam.
-*Posłuchaj mnie...*
Zatrzymałam się.
-Nie! To ty masz mnie się słuchać.-krzyknęłam gniewnie. Ciemność skuliła się wokół mnie. Wiedziałam, że ja dzisiaj wygrałam. Znalazłam ją w jaskini. Spała sobie spokojnie. Uśmiechnęłam się.
-Zapłacisz mi za to...-szepnęłam.
Macki Ciemności ruszyły powoli w jej stronę. Oplotły jej ciało. Szybkim ruchem przywarły do ściany. Wadera krzyknęła, a ja się zaśmiałam i podeszłam do niej. W moich oczach mogła dostrzec gniew.
-To ty...-szepnęła. Uśmiechnęłam się. Usiadłam na zadzie.
-Tak. Powiem ci to raz... Trzymaj się z daleka od mojego brata!-powiedziałam.
< Nasari? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!