Przestałam złościć się na syna . W chwili gdy usłyszałam , że moje wnuczki mogą umrzeć . Cała złość ode mnie odeszła .
-Ciszysz się mamo ? - Zapytał Karo .
-Jak mogłabym się nie ciszyć . - Mówiąc to położyłam sobie wadery na grzbiecie a te zwinęły się w kłębek .
-A twoja siostra o tym wie ? - Zapytała Laeti . Karo opuścił łeb w dół .
-Nie ... - Odpowiedział .
-No co jak co ale siostrę mogłeś poinformować !
-A niby kiedy ? Gdybym wybrał się na spacerek żeby obwieścić wszystkim z rodziny , że jesteś w ciąży miałabyś do mnie pretensje , że nie było mnie przy tobie ! Wystarczająco się zestresowałem czekając przed jaskinią a teraz wszyscy uczepiliście się mnie . Nie mogłem pójść i jej o tym powiedzieć . - Karo trochę się zdenerwował i w sumie rozumiałam go .
-Laeti ... Karo proszę nie kłóćcie się . Małe chyba usnęły . - Gdy wszyscy ucichli wsłuchałam się i usłyszałam cichutkie chrapanie . Delikatnie położyłam się na ziemi . Łzy napłynęły mi do oczu a na pysku ukazał się uśmiech . Była to najlepsza chwila tego dnia .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!