Po pewnym czasie zauważyłam, że Aleksander powoli przekonuje się do Bandit'a.
- *To dobrze* - pomyślałam. - *Może w przyszłości zostanie jego tatą? W końcu ten basior cały czas za mną chodzi.*
Nawet nie byłam świadoma, że zmierzamy w stronę Młyńskie Koła. Dopiero, gdy zobaczyłam i usłyszałam wiatrak zarejestrowałam ten fakt i zwróciłam się do syna:
- Idź, popluskać się w wodzie, a my w tym czasie porozmawiamy.
- Ale przyjdziesz po mnie? - spytał nieufnie.
- Oczywiście. - odparłam i mały oddalił się.
<Bandit, co się stało, gdy zostaliśmy sami?.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!