Siedzę na rzeką smutku,
Wypełnioną łzami,
Nie bądź smutny przyjacielu,
Jest pewnie takich wielu, ale...
Patrzysz z pogardą na świat,
czasem to wiem i choć nie znam cie nawet od wielu lat,
Smutno mi jest i czekam,
aż przyjdzie twoja pociecha.
Nie wiem co o mnie sądzisz,
i czy często myślami o tym błądzisz,
ale ja się staram jak mogę,
i gdy będzie potrzeba - pomogę.
Wiem, że prawie nie znasz mnie...
Ale wiedz, że gdy tylko będzie okazja,
ja spróbuje pocieszyć Cię.
Dopisek od właścicielki wilka: Ten wierszyk jest dla kogoś z chatu. Nie jestem twoim przyjacielem, ale nie lubię gdy jesteś smutna i zależy mi na twoim zdaniu.
To naprawdę świetne. Dziękuję Ci za to oddanie, moja kochana Szeregowa :*
OdpowiedzUsuń~ Twój (często napastliwy i wymagający) Generał
Ależ nie ma za co Generale. Chciałam, abyście byli szczęśliwi <3
OdpowiedzUsuń