- Oh, przestańcie się wreszcie kłócić! Przecież to i tak nic Wam nie da! Jedynie pogorszy sytuację! - próbowałam opanować.
Wszystkie wilki spojrzały zdziwione w moją stronę.
- A co proponujesz? - zapytał Daniel z ironią.
- Siedzieć spokojnie i czekać aż ktoś po nas przyjdzie. - odparłam.
- Jasne. - odparła moja siostra z sarkazmem. - Na pewno tak zrobimy.
Daniel nie wytrzymał i zaczął się śmiać,a za nim Alestria.
Byłam ściekła i powiedziałam:
- O ile macie choć trochę rozsądku to właśnie tak zrobicie.
Znów ta sama reakcja.
- Tak się składa księżniczko, że niektórzy z nas nie zamierzają tutaj siedzieć bezczynnie. - rzekł Daniel.
Po tych słowach zamilkłam, ale Alestria nie wytrzymała i zaczęła się niebezpiecznie do niego zbliżać z wyszczerzonymi zębami, mówiąc:
- Słuchaj, nie masz prawa obrażać mojej siostry. Inaczej porozmawiamy sobie inaczej.
<Daniel?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!