Szła bardzo blisko mnie, w tą piękną i mroźną noc. Czułem bijące od niej ciepło. Jednak zastanawiałem się, czemu zainteresowała się mną starsza wadera, która do tego była taka ładna. Przechodziliśmy właśnie obok jaskini wilka, którego dobrze znałem. Claire. Wtedy dopiero sobie o niej przypomniałem. Głupi jestem, przecież ja ją uwielbiam. Jak mogłem ją ''zdradzić'' z Shade. Wyrzucić ją z głowy i serca?! Diesel, ty idioto. Kątem oka patrzyłem na jaskinię. Dostrzegłem tam Claire. Jej pysk był wtulony w łapy. Słyszałem ciche łkanie. Chciałem jak najszybciej odprowadzić Shade pod jaskinię moich rodziców i pobiec do Claire, by ją pocieszyć. Na swojej drodze ujrzałem Far'a.
- *A z kim to spacerujemy?* - Zapytał mnie przez telepatię. - *Bardzo ładna wadera*
- *To Shade. Nowa. Możesz ją zaprowadzić do jaskini alf? Bo ja muszę ratować miłość mojego życia!* - Odpowiedziałem.
- *Zgoda.* - Odrzekł i podszedł do nas.
- Witam. - Powiedział. - Czyżby nocny spacerek?
- Diesel zaprowadza mnie do alf. - Rzekła wadera.
- A ta urocza piękność nosi jakieś równie piękne imię? - Zapytałem.
- Shade. - Odparła.
- Far, a może zaprowadzisz Shade do moich rodziców, co? Bo ja mam jeszcze jedną sprawę do załatwienia.
- Dobrze. Zatem, niech panienka podąża za mną. - Powiedział i wraz z Shade zaczął się oddalać.
- *Dzięki, stary.* - Rzekłem przez telepatię.
- *Haha, to ja ci dziękuję.* - Zaśmiał się.
Nie zwracałem już na nich uwagi. Pędziłem prosto do jaskini Claire.
< Claire, co dalej? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!