Od Sashy - Przyjaźń na zawsze

Szukaliśmy z Gustawem trufli. Minęliśmy ośnieżony las. Gustaw nagle oderwał kawałek płaskiej kory i na niej usiadł.

- Wsiadaj! - powiedział, więc usiadłam na przodzie. 

- Co ty chcesz...?

Miało być: co ty chcesz zrobić, ale Gustaw odepchnął się i jechaliśmy po śniegu po stromej górze.

-Ale super,co nie?!-zapytał Gustaw.

-Oszalałeś?!-zapytałam.

-Bynajmniej.-odpowiedział.Gdy nagle znikąd pojawiła się przed nami choinka!

- Zakręt!-krzyknął Gustaw.Ale było już za późno, uderzyliśmy.

-Dobrze że się złapaliśmy, co nie,Sasha?Sasha? - zapytał. - Sasha! - Krzyknął.

Leciałam w dół! Gustaw skoczył za mną. Upadłam.Gustaw zjechał na brzuchu i podbiegł do mnie.

 - Sasha, nie odchodź! Proszę! Nie rób tego! Pomyśl o Kashu, o watasze i o mnie!

Błagał płacząc. Zamknęłam oczy. Pojawiłam się w dziwnym miejscu, w którym siedział taki oto wilk:

I zaczęliśmy rozmowę:

-Nie odejdziesz.

-Czemu? Przecież widać że zaraz zginę!

-Nie zginiesz.Odsyłam cię.

-Czekaj, czekaj!

I zaczął się oddalać. Łza Gustawa spłynęła mi prosto na serce. Otworzyłam powoli oczy, a Gustaw zawył i wszystkie wilki przybiegły. Wyły! Cieszyły się na mój widok! A wśród tumu zauważyłam Kashu. Gustaw mnie uściskał, a potem opowiedziałam watasze o moim przeżyciu.

<Gustaw?Co ty na to?>