Imię: Lost In Dreams [czyt. lost in drims, ang. zagubiona w marzeniach, częściej spotyka się jednak z określeniem Lost bądź Dream]
Płeć: Samica
Wiek: 6 lat
Hierarchia: Omega
Stanowisko: Szpieg do zadań specjalnych
Typ: Zwykły
Rasa: Wilk Gwiezdny
Głos: Tam [Aleksandra Sieroń]
Rasa: Wilk Gwiezdny
Głos: Tam [Aleksandra Sieroń]
***
Cechy charakteru: Mogłoby się wydawać, że ta wilczyca posiada dwie osobowości, ale w rzeczywistości nie posiada nawet jednej, lub posiada ich wiele. Nie wie kim jest i dlaczego w ogóle żyje, po co żyje i jaki jej życie ma wpływ na świat. Jednak jej oficjalny charakter jest jedynie uśmiechniętą maską, która zakrywa roztrzaskane na kawałki serce oraz stale zapłakane oczy, które błagalnie proszą o pomoc. Większość wilków mówi, że nie jest ona zdrowa psychicznie. Czy to tylko dlatego, że na swoich łapach posiada mnóstwo blizn od żyletki, które stara się zakryć nosząc różnorakie rękawki na łapach? Wilki próbują ją odwieść do cięcia, lecz ona popadła w nałóg i choćby bardzo chciała, nie potrafi z tym skończyć. Jest to wadera bardzo wulgarna, mówi zawsze to, co myśli i wypowiada to w swoim prostym języku, w którym nie ma żadnych zakazanych słów, ale niektórych rzeczy nie mówi. Psychologowie stwierdzili u niej liczne zaburzenia spowodowane jej przeszłością. Cały czas ma wrażenie, że coś strasznego i zabójczego ją obserwuje. Widzi to wszędzie, gdzie spojrzy. Boi się miłości i nie chce jej wyznawać nikomu, choćby kochała go na zabój. Cóż za ironia - boi się miłości, a jednocześnie jest to najważniejsza wartość w jej życiu. Głownie z powodu uczuć, braku zrozumienia i empatii, wpłynęły do jej głowy myśli samobójcze oraz nawyk cięcia się. Nie uważa się jednak za wilka emo, chociaż ostatnio zaczyna uświadamiać sobie prawdę. Wilczyca jest bardzo wybredna w towarzystwie, chociaż może tego po niej nie widać. Jeżeli już musi z kimś rozmawiać, zachowuje się jakby nigdy nic, jednakże w rzeczywistości od rozmów woli słuchanie najcięższych gatunków muzyki. Gardzi optymistami, wilkami tnącymi się dla szpanu, dwulicowymi, przeklinającymi dla szpanu, pustymi wilczkami, które cenią sobie jedynie swoją urodę, kłamcami, sezonowymi fanami rożnych zespołów oraz wader, które próbują na siłę odbierać innym drugie połówki. Najbardziej jednak nienawidzi swojego ojca, który zostawił ją i jej matkę pośród lasu, z niczym. Wadera stara się nie tracić tej nikłej resztki nadziei, że może być lepiej. Jest typem samotniczki, uwielbia sama chodzić po pięknych, trudno dostępnych miejscach i oddawać się swojej pasji, którą jest pisanie opowiadań o magicznych, nieistniejących na prawdę istotach. Mimo, że wilczyca udaje głupią, w rzeczywistości jest bardzo mądra i zdolna, ale kryje się pod płachtą przeznaczoną dla zwykłej idiotki. Wiele potrafi, ale pod presją tłumu nic jej nie wychodzi. Nawet najprostsze złapanie sarny jest dla niej problemem w większej gromadce. Większość jej wolnego czasu wypełnia nauka [uczy się czegoś w pewnej szkole poza watahą, na ziemiach niczyich - czyli w jednej z watah neutralnych wilków], jej pasja, a także słuchanie ludzkich zespołów, takich jak Linkin Park czy Three Days Grace oraz kilku solowych wokalistów z tej watahy, którzy śpiewają sami dla siebie. Kapela, która podbija listy przebojów i jest bardzo popularna, niezbyt ją kręci. Ostatnio muzyka stała się jej drugą pasją. Zaczyna grywać na instrumentach i pisze coraz więcej piosenek. Jedynym celem Lost In Dreams jest bycie w pełni szczęśliwą z wilkami, które kocha i które są dla niej ważne. Jest miła tylko dla właśnie takich wilków. Najbardziej na świecie ubóstwia samotność podczas zachodu słońca. Wówczas z tej miłej powłoki wychodzi nie tylko wulkan uczuć negatywnych, ale także maszyna do zabijania. Stara się dopasować do dzisiejszego świata i wtopić w tłum dzisiejszych wilków, ale nie jest to tak proste, jak może się wydawać. Wierzy w miłość od pierwszego wejrzenia, równie bardzo, jak wierzy w istnienie czegoś, co obserwuje ją na każdym jej kroku. Czasem aż za łatwo się bulwersuje i jest aż zbyt nieufna i podejrzliwa - przez co inne wilki nie umieją się z nią dogadać. Wszystkie dobre wydarzenia, a przynajmniej ich większość, ulatują z jej pamięci w przeciągu zaledwie miesiąca. Natomiast te złe, nawet te najmniejsze błahostki, którymi normalny wilki by się nie przejmował, pozostają w jej umyśle nawet przez parę lat. Ogólnie jest to wadera bardzo pamiętliwa. Wilki ocenia po oczach - potrafi z nich wyczytać prawie połowę charakteru każdego z nich. Wadera umie doskonale, wręcz bezbłędnie, rozwiązywać problemy innych, czego nie można powiedzieć o jej własnych zmartwieniach. Ogółem wilczyca zgrywa szarą i zwykłą, tracąc w ten sposób bardzo dużo, gdyż w środku jest jedną wielką eksplozją wielu barw, mieniących się różnymi odcieniami. Ten opis wilczycy jest bardzo ogólny, jest jeszcze wiele jej cech do odkrycia. Ale czy ktokolwiek odważy się podjąć ryzyko i spróbować poznać Lost In Dreams?
Cechy fizyczne: Zacznijmy od początków życia Lost In Dreams. Była wtedy słodziutką, wręcz przesłodzoną waderą. Sport w ogóle jej wówczas nie interesował, była zajęta robieniem z siebie kompletnej idiotki i pośmiewiska. Ale w pewnym momencie pojawił się ''pewien wilk'', który uwielbiał sport. Wadera chciała zrobić na nim wrażenie, a właściwie zrobić wszystko, żeby tylko na nią spojrzał, zainteresował się. Zaczęła od biegania. Po niedługim czasie, nie dość, że biegała najlepiej ze swojej watahy, pokochała to. Potem był lód. Umiała się genialnie ślizgać na łapach już po miesiącu. Pływanie też wychodziło jej coraz lepiej. Na chwilę obecną to bardzo szybka wadera, która niestety nie wyrabia na zakrętach i często ma to niezbyt miłe skutki zarówno dla niej, jak i dla wilków, na które czasami wpada. Jest genialną pływaczką - pływa szybko i nurkuje, ale nie potrafi wstrzymać oddechu na dłużej, niż minutę. Nie ma skrzydeł, by latać, a mimo tego, to jej cel. Potrafi genialnie skakać, ale jedynie z rozbiegu i w dal. Wzwyż w ogóle jej nie wychodzi. Zapytacie, co z tamtym wilkiem? Mimo wszelkich starań i tak wolał puste, śliczne wadery. Ale to jemu zawdzięcza to, że teraz potrafi się wyratować z opresji [np. umie zabić myśliwego], czego wcześniej zrobić nie umiała i odkryła w sobie jedno z jej powołań.
Cechy charakteru: Mogłoby się wydawać, że ta wilczyca posiada dwie osobowości, ale w rzeczywistości nie posiada nawet jednej, lub posiada ich wiele. Nie wie kim jest i dlaczego w ogóle żyje, po co żyje i jaki jej życie ma wpływ na świat. Jednak jej oficjalny charakter jest jedynie uśmiechniętą maską, która zakrywa roztrzaskane na kawałki serce oraz stale zapłakane oczy, które błagalnie proszą o pomoc. Większość wilków mówi, że nie jest ona zdrowa psychicznie. Czy to tylko dlatego, że na swoich łapach posiada mnóstwo blizn od żyletki, które stara się zakryć nosząc różnorakie rękawki na łapach? Wilki próbują ją odwieść do cięcia, lecz ona popadła w nałóg i choćby bardzo chciała, nie potrafi z tym skończyć. Jest to wadera bardzo wulgarna, mówi zawsze to, co myśli i wypowiada to w swoim prostym języku, w którym nie ma żadnych zakazanych słów, ale niektórych rzeczy nie mówi. Psychologowie stwierdzili u niej liczne zaburzenia spowodowane jej przeszłością. Cały czas ma wrażenie, że coś strasznego i zabójczego ją obserwuje. Widzi to wszędzie, gdzie spojrzy. Boi się miłości i nie chce jej wyznawać nikomu, choćby kochała go na zabój. Cóż za ironia - boi się miłości, a jednocześnie jest to najważniejsza wartość w jej życiu. Głownie z powodu uczuć, braku zrozumienia i empatii, wpłynęły do jej głowy myśli samobójcze oraz nawyk cięcia się. Nie uważa się jednak za wilka emo, chociaż ostatnio zaczyna uświadamiać sobie prawdę. Wilczyca jest bardzo wybredna w towarzystwie, chociaż może tego po niej nie widać. Jeżeli już musi z kimś rozmawiać, zachowuje się jakby nigdy nic, jednakże w rzeczywistości od rozmów woli słuchanie najcięższych gatunków muzyki. Gardzi optymistami, wilkami tnącymi się dla szpanu, dwulicowymi, przeklinającymi dla szpanu, pustymi wilczkami, które cenią sobie jedynie swoją urodę, kłamcami, sezonowymi fanami rożnych zespołów oraz wader, które próbują na siłę odbierać innym drugie połówki. Najbardziej jednak nienawidzi swojego ojca, który zostawił ją i jej matkę pośród lasu, z niczym. Wadera stara się nie tracić tej nikłej resztki nadziei, że może być lepiej. Jest typem samotniczki, uwielbia sama chodzić po pięknych, trudno dostępnych miejscach i oddawać się swojej pasji, którą jest pisanie opowiadań o magicznych, nieistniejących na prawdę istotach. Mimo, że wilczyca udaje głupią, w rzeczywistości jest bardzo mądra i zdolna, ale kryje się pod płachtą przeznaczoną dla zwykłej idiotki. Wiele potrafi, ale pod presją tłumu nic jej nie wychodzi. Nawet najprostsze złapanie sarny jest dla niej problemem w większej gromadce. Większość jej wolnego czasu wypełnia nauka [uczy się czegoś w pewnej szkole poza watahą, na ziemiach niczyich - czyli w jednej z watah neutralnych wilków], jej pasja, a także słuchanie ludzkich zespołów, takich jak Linkin Park czy Three Days Grace oraz kilku solowych wokalistów z tej watahy, którzy śpiewają sami dla siebie. Kapela, która podbija listy przebojów i jest bardzo popularna, niezbyt ją kręci. Ostatnio muzyka stała się jej drugą pasją. Zaczyna grywać na instrumentach i pisze coraz więcej piosenek. Jedynym celem Lost In Dreams jest bycie w pełni szczęśliwą z wilkami, które kocha i które są dla niej ważne. Jest miła tylko dla właśnie takich wilków. Najbardziej na świecie ubóstwia samotność podczas zachodu słońca. Wówczas z tej miłej powłoki wychodzi nie tylko wulkan uczuć negatywnych, ale także maszyna do zabijania. Stara się dopasować do dzisiejszego świata i wtopić w tłum dzisiejszych wilków, ale nie jest to tak proste, jak może się wydawać. Wierzy w miłość od pierwszego wejrzenia, równie bardzo, jak wierzy w istnienie czegoś, co obserwuje ją na każdym jej kroku. Czasem aż za łatwo się bulwersuje i jest aż zbyt nieufna i podejrzliwa - przez co inne wilki nie umieją się z nią dogadać. Wszystkie dobre wydarzenia, a przynajmniej ich większość, ulatują z jej pamięci w przeciągu zaledwie miesiąca. Natomiast te złe, nawet te najmniejsze błahostki, którymi normalny wilki by się nie przejmował, pozostają w jej umyśle nawet przez parę lat. Ogólnie jest to wadera bardzo pamiętliwa. Wilki ocenia po oczach - potrafi z nich wyczytać prawie połowę charakteru każdego z nich. Wadera umie doskonale, wręcz bezbłędnie, rozwiązywać problemy innych, czego nie można powiedzieć o jej własnych zmartwieniach. Ogółem wilczyca zgrywa szarą i zwykłą, tracąc w ten sposób bardzo dużo, gdyż w środku jest jedną wielką eksplozją wielu barw, mieniących się różnymi odcieniami. Ten opis wilczycy jest bardzo ogólny, jest jeszcze wiele jej cech do odkrycia. Ale czy ktokolwiek odważy się podjąć ryzyko i spróbować poznać Lost In Dreams?
Cechy fizyczne: Zacznijmy od początków życia Lost In Dreams. Była wtedy słodziutką, wręcz przesłodzoną waderą. Sport w ogóle jej wówczas nie interesował, była zajęta robieniem z siebie kompletnej idiotki i pośmiewiska. Ale w pewnym momencie pojawił się ''pewien wilk'', który uwielbiał sport. Wadera chciała zrobić na nim wrażenie, a właściwie zrobić wszystko, żeby tylko na nią spojrzał, zainteresował się. Zaczęła od biegania. Po niedługim czasie, nie dość, że biegała najlepiej ze swojej watahy, pokochała to. Potem był lód. Umiała się genialnie ślizgać na łapach już po miesiącu. Pływanie też wychodziło jej coraz lepiej. Na chwilę obecną to bardzo szybka wadera, która niestety nie wyrabia na zakrętach i często ma to niezbyt miłe skutki zarówno dla niej, jak i dla wilków, na które czasami wpada. Jest genialną pływaczką - pływa szybko i nurkuje, ale nie potrafi wstrzymać oddechu na dłużej, niż minutę. Nie ma skrzydeł, by latać, a mimo tego, to jej cel. Potrafi genialnie skakać, ale jedynie z rozbiegu i w dal. Wzwyż w ogóle jej nie wychodzi. Zapytacie, co z tamtym wilkiem? Mimo wszelkich starań i tak wolał puste, śliczne wadery. Ale to jemu zawdzięcza to, że teraz potrafi się wyratować z opresji [np. umie zabić myśliwego], czego wcześniej zrobić nie umiała i odkryła w sobie jedno z jej powołań.
Znak szczególny: Na pierwszy rzut oka wydaje się normalną waderą. Ale jeżeli wniknie się głębiej w jej osobowość i lepiej się jej przyjrzy, można zobaczyć, jak bardzo wyróżnia się spośród tłumu. Jej aksamitne, czarne futro, wciąż rozwiewa wiatr. Wydziela słodki, przyjemny zapach, przypominający świeży bukiet białych, delikatnych konwalii. Zazwyczaj ubiera się w rękawki, na których nosi ''pieszczochy''. Ma też tatuaż w kształcie serca.
Słaby punkt: Wilczyca jest bardzo odporna na ból, praktycznie go nie czuje, ale nie stwierdzono u niej żadnej choroby typu HSAN. Za słaby punkt można uznać przednie łapy, zakryte długimi pończochami, na których ma liczne cięcia i blizny od żyletki oraz jeden ze stawów skokowych [ma na nim wielką bliznę po upadku].
Boi się: Podobnie jak każdy wilk, ma ona wiele strachów. Boi się zjawisk paranormalnych, istot pozaziemskich i tego czegoś, co wciąż ją obserwuje, by potem zabić, pożreć i zawładnąć ciałem. Zabrzmi to idiotycznie, ale czasami boi się też samej siebie. Czuje również lęk przed owadami [pszczoły, osy itp] oraz ciemnością.
Boi się: Podobnie jak każdy wilk, ma ona wiele strachów. Boi się zjawisk paranormalnych, istot pozaziemskich i tego czegoś, co wciąż ją obserwuje, by potem zabić, pożreć i zawładnąć ciałem. Zabrzmi to idiotycznie, ale czasami boi się też samej siebie. Czuje również lęk przed owadami [pszczoły, osy itp] oraz ciemnością.
Waga: 50 kilogramów
Wzrost: 65 centymetrów
Najlepsi przyjaciele: Trudno zdobyć miano jej przyjaciela, nie wspominając już o najlepszym. Lecz jeżeli bardzo się postarasz i zdobędziesz jej zaufanie, uda ci się.
Pochodzenie: Ziemia Wojny [Wataha Głuchej Pustyni]
Lubi: Ciężkie typy muzyki, zwierzęta, tatuaże, pisarstwo, rysowanie, zachody słońca, zapach konwalii, mięso z kurczaka, oryginalność, przeklinanie, mówienie tego co się myśli, brak pewności siebie u innych wilków, prawdziwe uczucia
Nie lubi: Tłumu, śmiechu, gdy musi udawać, że wszystko jest w porządku, samej siebie, nauki, szpanowania przeklinaniem i cięciem się, ale przede wszystkim wilków, które kopiują ją, jej styl życia i wszystko co z nią związane
***
***
Żywioł: [3/3] Ogień, Magia, Elektryczność
Moce: [20/20] Telepatia, widzenie marzeń innych, władza nad ogniem, latanie bez skrzydeł [nie opanowane], granie na instrumentach, oczarowywanie śpiewem, uwodzenie [moc nie działa na wilkach, w których jest zakochana], podróż między wymiarami, władza nad pogodą, super szybkość, odczytywanie charakteru wilka, niekontrolowany stan furii, zabijanie jednym słowem, jest w stanie teleportować się do niektórych wilków [musi je znać / nie do każdego znajomego umie się teleportować, jest to w pełni losowe], zmiana twarzy [posiada ona wiele różnych osobowości, które umie sobie sama wybierać - moc nie jest w pełni opanowana], strzelanie błyskawicami, rozmawianie ze zwierzętami oraz Słodki Sen [jej specjalna umiejętność, nie ujawniła jeszcze jak działa ta moc]
Partner/ka: Wilczyca poprzysięgła sobie, że już nigdy się nie zakocha. Ma dość tego, że basiory wciąż ją krzywdzą, ma dość tej piekielnej zazdrości, która wyniszcza ją od środka, gdy widzi kogoś, na kim jej zależy, choćby tylko zwyczajnie rozmawiającego z kim innym. Wie jednak doskonale, że miłość jest karmą dla jej duszy, i że prędzej czy później się zakocha.
Partner/ka: Wilczyca poprzysięgła sobie, że już nigdy się nie zakocha. Ma dość tego, że basiory wciąż ją krzywdzą, ma dość tej piekielnej zazdrości, która wyniszcza ją od środka, gdy widzi kogoś, na kim jej zależy, choćby tylko zwyczajnie rozmawiającego z kim innym. Wie jednak doskonale, że miłość jest karmą dla jej duszy, i że prędzej czy później się zakocha.
Rodzice: Richard i Sybille. Wilki są rozbitym małżeństwem. Richard ma nową rodzinę, a Sybille również radzi sobie dobrze. Od dawna nie ma kontaktu z rodzicami, pozostawiła ten rozdział za sobą. Ich obecna wataha jest nieznana.
Potomstwo: Boi się mieć dzieci. Chyba nigdy nie będzie gotowa...
Inna rodzina: Nieznana waderze przyrodnia siostra z nowej rodziny Richard'a
***
Potomstwo: Boi się mieć dzieci. Chyba nigdy nie będzie gotowa...
Inna rodzina: Nieznana waderze przyrodnia siostra z nowej rodziny Richard'a
***
Data dołączenia: 20 czerwiec 2015
Data urodzenia: 21 lipiec
Upomnienia: 0/3
Krwawe Pioruny: 2.500.000
Data urodzenia: 21 lipiec
Upomnienia: 0/3
Krwawe Pioruny: 2.500.000
★★★★★★★★★★★
Poziom: 55
PD: | Ogólnie: 5500 | Wykorzystano: 1200 | Zostało: 0
Umiejętności: | Walka: 1350 | Instynkt: 1350 | Umysł: 1350 | Polowanie: 1350 |
Jaskinia: numer 29
Torba: Brak
Bronie: Brak
Zbroja: Brak
Smok: Brak
Towarzysz: Brak
Historia: Nie chcę tego pamiętać, bo zaczynam od nowa w tej watasze, więc nie będę kwilić nad przeszłością. Powiem więc tylko, że pochodzę z Watahy Głuchej Pustyni, w której nie miałam nikogo, kto mógłby mnie tam zatrzymać. Wybrałam tą watahę, ponieważ ona, podobnie jak ja, zaczyna od nowa i pisze swoją historię od zera.
Torba: Brak
Bronie: Brak
Zbroja: Brak
Smok: Brak
Towarzysz: Brak
Historia: Nie chcę tego pamiętać, bo zaczynam od nowa w tej watasze, więc nie będę kwilić nad przeszłością. Powiem więc tylko, że pochodzę z Watahy Głuchej Pustyni, w której nie miałam nikogo, kto mógłby mnie tam zatrzymać. Wybrałam tą watahę, ponieważ ona, podobnie jak ja, zaczyna od nowa i pisze swoją historię od zera.
Inne zdjęcia: | Portret | W ruchu | Jako szczenię |
Kontakt z właścicielem wilka: | Howrse: KJK | e-mail: KJKwilk@gmail.com |
Ostatnia aktualizacja: 14.03.2016
Kontakt z właścicielem wilka: | Howrse: KJK | e-mail: KJKwilk@gmail.com |
Ostatnia aktualizacja: 14.03.2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!