Od Taravii - Życie kończy się w pewnym miejscu

Spojrzałam na swoje łapy, całe pokryte krwią.

Chciałam się poruszyć, ale nie mogłam. 

Moja krew uciekała ze mnie przez rany, które doznałam.

Zobaczyła, że Midas biegnie w moim kierunku. 

Wyglądał na przerażonego.

Zabił moich oprawców.

Wziął mnie w ramiona.

- Taravia. - potrząsnął mną. 

W jego oczach widziałam łzy.

Uśmiechnęłam się.

Moje oczy zamknęły się na zawsze.

Umarłam w ramionach mojego taty.

Umarłam skąpana we własnej krwi.

Umarłam z własnymi łzami w oczach.