Imię: Diana
Płeć: Samica
Wiek: 2 lata
Hierarchia: Omega
Kierunek: Koliber
Stanowisko: Opiekunka szczeniąt
Stanowisko: Opiekunka szczeniąt
Głos: Ewa Farna
Cechy charakteru: Przyjacielska, zabawna, ciekawska
Cechy fizyczne: Szybka
Znak szczególny: Piękne niebieskie oczy, sierść, nos i język
Słaby punkt: Szyja i grzywa
Boi się: Śmierci
Waga: 35 kilogramów
Wzrost: 66 centymetrów
Najlepsi przyjaciele: Nie ma i nie wie czy będzie miała
Pochodzenie: Ziemia Wojny [Wataha Podniebnej Krainy]
Lubi: Być najważniejszą, układać sobie grzywę
Lubi: Być najważniejszą, układać sobie grzywę
Nie lubi: Nienawiści
***
***
Żywioł: Magia, Elektryczność, Lód
Moce: [3/20] Władanie elektrycznością, telepatia, może zobaczyć co wilk czuje
Partner/ka: Aro
Rodzice: Nie zna
Potomstwo: Valixy
Inna rodzina: Nie ma
***
***
Data dołączenia: 23 grudzień 2015
Data urodzenia: 6 stycznia
Upomnienia: 0/3
Krwawe Pioruny: 750.000
★★★★★★★★★★★
Data urodzenia: 6 stycznia
Upomnienia: 0/3
Krwawe Pioruny: 750.000
★★★★★★★★★★★
Zdobyte osiągnięcia: Brak
Poziom: 11
Poziom: 11
PD: | Ogólnie: 1100 | Wykorzystano: 1100 | Zostało: 0
Umiejętności: | Walka: 400 | Instynkt: 150 | Umysł: 150 | Polowanie: 400 |
Jaskinia: numer 11
Ekwipunek: Brak
Torba: Brak
Bronie: Brak
Zbroja: Brak
Smok: Brak
Towarzysz: Brak
Historia: Żyłam w Watasze Podniebnej Krainy. Pewnego słonecznego dnia wybrałam się na spacer. Szłam, szłam i szłam. W końcu usłyszałam dziwny hałas. Jakieś wilki biegły. Bardzo się za nimi kurzyło, wśród nich była czarna wilczyca, która przez przypadek na mnie wpadła. Trochę się zdenerwowałam, ale ona mnie przeprosiła i się przedstawiła. Gadałyśmy cały dzień, potem się pożegnałyśmy. Od tamtej pory zostałyśmy najlepszymi przyjaciółkami. Minął miesiąc, a nasza przyjaźń nie gasła. Lecz jednego popołudnia słyszałam jak moja przyjaciółka rozmawiała z innymi wilkami. Mówiły o mnie, jaka to ja jestem beznadziejna, a wśród nich była moja przyjaciółka. Mówiła że już nie może ze mną wytrzymać i że ciągle mówię o sobie. Nie była to jednak prawda. Wtem zobaczyła mnie i się ze mnie śmiała. Było mi bardzo przykro i uciekłam. Nie mogłam uwierzyć, że moja najlepsza przyjaciółka zrobiła mi coś takiego. Zastanawiałam się w czym mogłam zawinić, jednak nic nie przychodziło mi na myśl. Wędrowałam i wędrowałam, aż w końcu zobaczyłam stado wilków. Byłam bardzo osłabiona, szukałam alf tego stada i znalazłam, pozwolili mi zostać. Mam nadzieję, że na tej watasze się nie zawiodę i znów odzyskam zaufanie do innych.
Ekwipunek: Brak
Torba: Brak
Bronie: Brak
Zbroja: Brak
Smok: Brak
Towarzysz: Brak
Historia: Żyłam w Watasze Podniebnej Krainy. Pewnego słonecznego dnia wybrałam się na spacer. Szłam, szłam i szłam. W końcu usłyszałam dziwny hałas. Jakieś wilki biegły. Bardzo się za nimi kurzyło, wśród nich była czarna wilczyca, która przez przypadek na mnie wpadła. Trochę się zdenerwowałam, ale ona mnie przeprosiła i się przedstawiła. Gadałyśmy cały dzień, potem się pożegnałyśmy. Od tamtej pory zostałyśmy najlepszymi przyjaciółkami. Minął miesiąc, a nasza przyjaźń nie gasła. Lecz jednego popołudnia słyszałam jak moja przyjaciółka rozmawiała z innymi wilkami. Mówiły o mnie, jaka to ja jestem beznadziejna, a wśród nich była moja przyjaciółka. Mówiła że już nie może ze mną wytrzymać i że ciągle mówię o sobie. Nie była to jednak prawda. Wtem zobaczyła mnie i się ze mnie śmiała. Było mi bardzo przykro i uciekłam. Nie mogłam uwierzyć, że moja najlepsza przyjaciółka zrobiła mi coś takiego. Zastanawiałam się w czym mogłam zawinić, jednak nic nie przychodziło mi na myśl. Wędrowałam i wędrowałam, aż w końcu zobaczyłam stado wilków. Byłam bardzo osłabiona, szukałam alf tego stada i znalazłam, pozwolili mi zostać. Mam nadzieję, że na tej watasze się nie zawiodę i znów odzyskam zaufanie do innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad!